Goed begonnen is half gewonnen?

Last updated on 10/10/2025

Vorige zondag was de 1^ste ronde van de Interclub competitie, zoals besproken tijdens de algemene vergadering spelen we dit seizoen met 3 ploegen, dus 1 minder dan vorig seizoen.

De ploeg in 4^de divisie is voor sterkere spelers waarin ook de sterkere jeugdspelers een kans zullen krijgen om zich te bewijzen. De twee ploegen in de 5^de divisie worden voornamelijk een volwassenen ploeg en een jeugd ploeg, maar tijdens het seizoen zullen we waarschijnlijk rotaties zien tussen de 3 ploegen waardoor deze lijn niet altijd zeer strikt zal zijn.

We speelden deze eerste ronde thuis, altijd leuker om in onze eigen lokalen te spelen en met 1 ploeg minder hebben we ook meteen een beetje meer plaats in het Forum.

Toen ik omstreeks kwart voor twee aankwam in ons lokaal zag ik dat Patrick de tafels nog aan het zetten waren. In minder dan een kwartier moesten we dus zorgen dat alles klaar stond, bepaalde spelers van de bezoekende ploegen waren al aangekomen. Met z’n allen gingen we aan de slag en nog voor het twee uur was stonden er 12 borden met de stukken erop en de klokken erlangs klaar om de spelers hun schaaktalent te tonen.

Jan nam één voor één de jongeren van de jeugdploeg apart om hen te vertellen dat het de bedoeling was om dit seizoen te winnen met de jeugdploeg en zodanig minstens met die ploeg naar de 4^de divisie te kunnen promoveren. We zouden zien hoe de 4 jeugdspelers – Ivan, Stefan en Mykyta, geflankeerd door Alîm – met deze extra druk zouden omgaan.

Ook Wim gaf tips aan Mykyta, maar het leek erop dat er teveel tips ineens kwamen, want ik zag Mykyta vreemd kijken. Dus vroeg ik aan Wim wat voor hem de belangrijkste tip zou zijn, zodat Mykyta hiermee kon beginnen. Wim was stellig: stilzitten tijdens zijn partij. Al snel zou blijken dat dit voor Mykyta zeer moeilijk zal zijn, zoals jullie kunnen zien op onderstaande foto!

Wat misschien ook opvalt op de foto is dat een bord van de onderste rij nog helemaal niet aangeraakt lijkt te zijn. Dat kwam omdat beide spelers nog niet waren aangekomen. De klok werd gestart, we zouden wel zien wanneer de spelers aankwamen. Uiteindelijk was het de tegenstander van Alîm die kort na de foto toch kwam opdagen. Hij keek even rond nadat we hem getoond hadden waar hij plaats moest nemen. Waarschijnlijk vroeg hij zich af waar zijn tegenstander was … Zijn ploegkapitein vertelde hem dat hij mocht starten, dan kon hij tenminste ook de klok aftikken en zo was het nu de tijd van Alîm die nu aan het dalen was. Een tiental minuten later – ik zat toen al in het café te praten met Jan en de vader van Stefan – zagen we Alîm aankomen. Jan vertelde hem nog snel om zeker zijn GSM niet te vergeten uit te zetten en hij mocht het lokaal binnen om te starten aan zijn partij.

Zo kon Jan terug zijn pronostiek met ons delen. De peptalk met de jeugdploeg had al duidelijk gemaakt dat hij die ploeg zag winnen. Voor onze eerste ploeg – de ploeg in de 4^de divisie – was zijn voorspelling ook dat die het zou moeten kunnen halen van hun tegenstanders. De volwassenploeg was daarentegen minder duidelijk: waarschijnlijk zouden ze verliezen, maar het zou bord per bord afhangen. Aangezien de jeugdploeg bovendien een bye heeft, dacht hij dat het voor hen ook belangrijker zou zijn om zoveel mogelijk bordpunten te halen. We zouden tijdens de namiddag zien hoe dit ging.

Jan was net klaar met zijn uitleg toen we Mykyta in het café zagen binnenkomen. Blijkbaar was dat stilzitten toch wel moeilijk, maar deze keer had hij een goede reden: zijn partij zat er al op, hij had gewonnen. Toen ik – nog voor Alîm aankwam – even aan het kijken was naar de partijen, had ik al de indruk dat die partij wel zeer snel aan het vooruitgaan was, maar blijkbaar ging het nog sneller dan ik had durven denken.

Ook de partij tussen Alîm en zijn tegenstander leek snel voorbij te zijn, ik zou bijna twijfelen of het de partij van Mykyta of de partij van Alîm was die het snelste voorbij was, aangezien Alîm er strikt genomen later mee gestart was. Ook hij had gewonnen, volgens hem ging de partij redelijk gelijk op tot zijn tegenstander besloot om een stuk gratis weg te geven. De jeudploeg stond hiermee al met 2-0 voor, verliezen was al niet meer mogelijk.

Het duurde daarna iets langer, maar het derde clublid die we zagen binnenkomen was Georges, samen met zijn tegenstander en een bord om zijn partij te analyseren. Ook hij had gewonnen, het eerste bordpunt was binnen voor onze ploeg in 4^de divisie.

Toen ik omstreeks 15 uur 30 opnieuw een kijkje ging nemen in de zaal waren er dus nog 9 partijen bezig.

De partij van Stefan leek het verst gevorderd: hij was niet meer een kwestie van resultaat – het leek duidelijk dat hij zou winnen – maar eerder een kwestie van hoeveel zetten het nog zou duren voordat de winst binnen was. De winst was dus binnen voor de jeugdploeg, Jan beloofde Mykyta en Stefan dat hij zou frieten trakteren als het 4 op zou worden. Zo hadden we ineens twee grote supporters van Ivan bij. Het leek te werken, want Ivan zijn positief begon de verbeteren.

Rond die tijd waren er ook twee partijen van de volwassenen ploeg die eindigden: Steven had gewonnen, André had dan weer verloren. De juistheid van de pronostiek van Jan hing nu dus van Johan en Patrick af.

Voor de jeugdploeg werden het trouwens uiteindelijk geen frieten: het zag er voor Ivan zeer goed uit, maar zijn tegenstander vond uiteindelijk een eeuwige schaak, waardoor de partij op een remise eindigde. Ivan was in tranen, hij was duidelijk teleurgesteld. Maar de teleurstelling leek niet zo lang te duren, want toen hij op café een opmerking kreeg liet hij weten dat de ploeg wel degelijk had gedaan wat Jan wou: ze hadden gewonnen! Inderdaad, 3,5 tegen 0,5, dat was een duidelijke winst voor de jeugdploeg!

Zoals jullie op bovenstaande foto zagen was er ook wat volk naast het bord van Pacôme. Dit was zeker een partij die de moeite waard was om te zien. De tegenstander van Pacôme had enkele stukken opgegeven in de hoop dat hij Pacôme schaakmat zou zetten, maar er was een Paard in de stelling van Pacôme die dat onmogelijk maakte. Uiteindelijk kwam Pacôme eruit en had hij duidelijk voordeel, een mooie zet met zijn Loper waarbij hij de Koning schaak zette zorgde ervoor dat zijn tegenstander een keuze kreeg: het Paard van Pacôme nemen, maar hierdoor de Toren verliezen die schuin erachter stond, of de Loper nemen, maar dan in een vork terechtkomen met het Paard met schaak, waardoor hij opnieuw de Toren zou kwijtspelen. De tegenstander besloot dan maar om de derde optie te nemen: opgeven. Ook voor de ploeg in de 4^de divisie was het al 2-0, verliezen was al van tafel.

Van de partijen van Wim kan ik niet zoveel vertellen, maar uiteindelijk won Wim op het tweede bord en eindigde de partij van Axel in remise. De winst voor de ploeg in 4^de divisie was dus ook binnen, zelfde cijfers als voor de jeugdploeg: 3,5 – 0,5.

Als jullie goed kunnen tellen weet je dat er nog vier spelers bezig waren, Patrick en zijn tegenstander op het eerste bord en Johan en zijn tegenstander op het tweede bord, beiden voor de volwassenen ploeg in 5^de divisie. Uiteindelijk moest Johan het onderspit delven, maar Patrick vond een aantal zetten die tot een mat ging leiden, dus zijn tegenstander gaf uiteindelijk op. Zo eindigde het voor de volwassenen ploeg op een gelijkspel: 2-2.

En zo beginnen we dus goed. Of dat dan ook betekent dat we half gewonnen zijn zullen we moeten zien. De zusterploegen van Opwijk hadden een iets mindere start. Voor de ploeg in eerste divisie werd het volgens Jan (Rogiers) een kleine nederlaag, Sam (Van Zeebroeck) had het dan weer over een valste start voor de ploeg in 3^de divisie. Ook de ploeg in 5^de divisie kon echter slechts een half bordpunt sprokkelen.

Volgende Interclub afspraak is zondag 12 oktober op verplaatsing, onze 3 ploegen spelen samen tegen CC Ixelles. En aangezien ook 2 van de 3 ploegen van Opwijk zelf – degene in 3^de en in 5^de divisie – ook de verplaatsing maken naar CC Ixelles, zou ik zelfs moeten zeggen dat we met 5 ploegen samen spelen op verplaatsing!