Gisteren was de laatste ronde van de Interclub voor dit seizoen.
Onze ogen waren vooral gericht op onze volwassenploeg in divisie 5A, want ze hadden de mogelijk om kampioen te worden. Hun opdracht leek simpel: niet verliezen.
Ik kwam dus omstreeks 15:00 een kijkje nemen naar de stand van zaken.
Dit is de vraag dat je jezelf zou kunnen stellen als je de recente FIDE ratings erbij neemt. Ikzelf zag mijn rating stijgen van 1483 naar 1690 begin maart.
Normaal gebeurt dit pas omdat je veelvuldig wint tegen (veel) sterkere tegenstanders. Zo werkt de ELO rating namelijk, het probeert statistisch te voorspellen welke resultaten je zou moeten bereiken. Maar aangezien ik de voorbije periode geen enkele FIDE rated wedstrijd heb gespeeld, kan dat deze keer de reden niet zijn. Bovendien is het een stevige stijging en spijtig genoeg ben ik niet ineens veel sterker geworden, ik zou het tegendeel durven beweren.
De reden waarom dit nu gebeurt is eigenlijk simpel: de FIDE heeft beslist dat het tijd werd om de ratings aan te passen omdat die niet meer strookten met de werkelijkheid. Eigenlijk waren de meeste spelers hun rating te laag tegenover wat ze effectief toonden als intrinsieke sterkte tijdens hun wedstrijden.
Ik leg dus even meer in detail uit wat er gebeurd is.
Op vrijdag 02/02 hadden we ronde 6 van het clubkampioenschap. Hiermee stonden we qua rondes net over de helft en konden we al enkele conclusies trekken, maar er moesten nog een groot aantal partijen afgewerkt worden, dus vond ik het voorbarig om voor vorige week vrijdag een stand van zaken te maken. Gelukkig werden er vorige vrijdag 4 van de 7 in te halen partijen afgewerkt en hebben we zodoende dan toch al ronde 5 volledig afgewerkt.
Met slechts 3 partijen van ronde 6 nog af te werken kunnen we dan toch al duidelijkere conclusies trekken.
Wim Casier speelde op tien december zijn vierde partij van het clubkampioenschap. Ditmaal was de tegenstander Mykyta. Deze jongen die, door de ons wel bekende omstandigheden, Oekraïne is moeten ontvluchten is sinds bijna twee jaar een actieve jeugdspeler in ons land.
Het werd een partij om niet te vergeten. Hieronder volgt het relaas en de analyse van Wim zelf.
Ons clubkampioenschap is vier rondes ver, we hebben een derde van het totaal aantal rondes gespeeld, dus dacht ik dat het tijd was om een stand van zaken te maken.
Zijn er al bepaalde duidelijke kandidaten op de titel, is het eerder ervaring of jeugd die de opperhand krijgt, zijn het de nieuwelingen die met de beker zullen lopen, …
Op deze en andere vragen zal ik trachten een antwoord te geven.
In de voorbije weken ben ik zeker dat we allemaal de vraag hebben gekregen wat we graag zouden hebben als eindejaarsgeschenk, of wat we zouden geven aan iemand als eindejaarsgeschenk.
Ik ging dus op zoek naar mogelijke eindejaarsgeschenken waarmee je een schaker blij zou kunnen maken. Dan mag je zelf nog kiezen of je liever geeft of krijgt.
Om het gemakkelijk te maken, heb ik alles wat ik heb gevonden in een paar categorieën verdeeld.
Eén van de vier legereenheden van Chaturanga – volgens de meesten de oorsprong van ons modern schaakspel – zijn de strijdwagens. Als je het huidige schaakspel bekijkt, dan zou je weleens kunnen raar opkijken dat dit onze huidige Toren is geworden. Om maar te zwijgen over het feit dat de Engelsen er de term Rook voor gebruiken, gelijkaardig aan onze Nederlandstalige “rokeren” (die dan op zijn beurt van het Frans “roquer” komt). En net dan doen de Engelstaligen moeilijk, want zij noemen die zet uiteraard “to castle”/”castling”, wat dan weer meer op (een toren van) een kasteel doet denken. Er zijn zelfs landen die het een olifant noemen, terwijl dit eigenlijk de oorsprong van een ander stuk is. En dan zwijgen we over de paar landen die er een boot of zelfs een kanon van gemaakt hebben …