Press "Enter" to skip to content

Interclub Ronde 11: ACTA EST FABULA

Last updated on 07/04/2012

Veste brienden,

Gisteren was het helaas de laatste ronde van de interclubs 2012. Een thuismatch  zoals we er niet veel meer zullen tegenkomen, met vermoeide spelers, brulapen, foorapen, en Gerrit…

 

Ploeg 1 startte met Jean, Patrick DM, Danny en Johan. Zij namen het op tegen Opwijk.

Johan heeft van iedereen in de club ongetwijfeld de snelste overwinning ooit op zijn naam geschreven. Na 0,1 seconde had hij de overwinning al op zak. Een overwinning op forfait, waarna Johan onverrichterzake huiswaarts keerde, alwaar hij zich waarschijnlijk is gaan vervelen, om daarna, rond 17.00u terug onze rangen te vervoegen, zodanig dat we onze kas konden gaan vullen bij de Kuiper in Vilvoorde. Helaas beschikt ploeg 1 over die verrekte en dekselse Jean Groenez J

Danny had ook vrij snel gedaan, en pakte het tweede punt voor de eerste ploeg tegen wat achteraf een “veterinaire” bleek te zijn. Beestige mens dus… 2/2, en bijgevolg zeker dat ze al niet verloren. Patrick zorgde voor de zekere overwinning, door remise te spelen. Dus was het wachten op Jean. Heel de zaal had al gedaan met spelen, maar Jean vond het nodig om op wandel te gaan met zijne majesteit, zodanig dat het immens lang duurde eer de man gedaan had met spelen. Dat het nodig was om met zijne koning de stelling open te breken, laten we uiteraard buiten beschouwing J Maar ja, da’s typisch Belgisch he: als den boel geblokkeerd zit, moet de koning het oplossen… En uiteindelijk haalde Jean toch het volle punt binnen, en won Machelen 1 dus met een overtuigende 3,5 op 4.

Ploeg 2 dan. Een verhaal zonder weerga.

Op bord 1 kreeg Jelle een 2100+ tegen. Alles wat Jelle behaalde, was dus mooi meegenomen, maar eigenlijk hielden we er geen rekening mee dat hij iets zou kunnen meegraaien.

Bord 2 ga ik even overslaan. Het verhaal hier rond is veel te mooi, en krijgt u zo meteen verslag over.

Bord 3 was ikzelf. Ik speelde met wit, maar geraakte eigenlijk nooit deftig uit de opening, waardoor ik eigenlijk langs alle kanten klem gezet werd, heel de partij met een stuk minder speelde (de loper op c1 is nooit in het spel gekomen), en alzo vakkundig naar de kl… (Kloosterstraat dus) gespeeld werd.

Het laatste bord werd bezet door Patrick VDH, die naar goede gewoonte altijd later begint dan de rest, maar evengoed naar goede gewoonte zijn tegenstander plat slaat. Naar het einde toe raakte Patrick door de stelling van zijn tegenstander, na een foutje van die persoon, en haalde het punt binnen. Ik had reeds gedaan, dus op dat moment hadden we 1 op 2.

Jelle werd ook platgewalst, en Sven stond 2 pionnen achter.

MAAR!

Sven heeft door een kapitale blunder van zijn tegenstander (ik raad die man aan stap 1 van de stappenmethode nog eens door te nemen) de partij gewonnen. Hierop begon zijn tegenstander te lachen, stond recht, liep naar de gang, en slaakte een ijzingwekkende kreet, waar zelfs King Kong mottig van zou worden. Daar ging deze wat mokken, en toen hij terugkwam aan het bord, was men blijkbaar de stukken al aan het opruimen, waarop Svens tegenstander van zijn oren maakte omdat hij niet had opgegeven. Hij ging wel mat in 1, maar soit…

DK Leuven is dus de titel kwijt, door ’s mans toedoen. Maar ach, men zegt altijd: a good night’s sleep is all you need. En anders bestaan er wel pillekes J

Wij hebben als ploeg gedaan wat we moesten doen. In Woluwe 2-2 gaan spelen, en DK Leuven thuis ook op 2-2 gehouden. Feit dat Woluwe alsnog kampioen geworden is, heeft Leuven dus enkel en alleen (dit is een tautologie, Sven, aangezien jij beweert dat jij de enige bent die geletterd is binnen de club… :-p) aan zichzelf te danken.

Bij het napraten in ons analyselokaal is nogmaals gebleken dat er week na week bepaalde klanken uit onze keelgaten komen die eigenlijk best tussen de vier muren van ons lokaal blijven: de flauwekul die daar soms uit komt…

Intussen hadden Jan en Zotte Gerrit onze rangen vervoegd. Want de afspraak was namelijk dat we nog zouden gaan eten bij de Kuiper in Vilvoorde.

De “negen” die Vilvoorde onveilig zouden gaan maken: Jean, Patrick DM, Danny, Johan, Jelle, Sven, Mwa, en onze aanhangsels Jan en Gerrit. Jan had intussen ook zijn familie opgetrommeld, zoals het een echte Hollander betaamt, en dus gingen we met 13 personen (Karin en de kinderen Vanhercke meegeteld) gaan eten. Iedereen bestelde al snel iets om te drinken, maar smeerlapjes zoals we zijn, bestelden we allemaal iets anders, wat tot grote frustratie bij de garçon leidde, en tot gevolg had dat hij een paar dingen van onze bestelling vergeten was. Wat zou dat niet worden bij de bestelling van het eten dan???

De meesten onder ons (ik denk zelfs iedereen) bestelden dus een goed stuk paard. De ene al wat gegrilder dan de andere. En de andere al wat dikker of zwaarder dan de ene.

En idd, ook daar ging de garçon de mist in. Hij kwam namelijk met een steak te VEEL af! Jobstudenten he…

Tijdens het eten ons heel goed geamuseerd. Moppen zitten vertellen in ons hoekje (bestaande uit Sven (later vervangen door Nathan), Jelle, Gerrit, Danny, Johan en mezelf). Patrick, Jean en later Sven hadden het over het schaken. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan he, bij freaks J

Intussen ook meer te weten gekomen over elkaar. Zo zie je maar, buiten het schaken zijn we allen mensen, met uitzondering van Gerrit, da’s een beest. Zo heb ik het verleden van Gerrit mogen beleven, het aantal jaren dat Karin en Jan samen zijn, en nog veel meer van die sappige leuke weetjes.

Het eten was te vreten, het gezelschap kon beter J Nee serieus, ik denk dat ik in naam van iedereen mag spreken als ik zeg dat we ons goed geamuseerd hebben, dat het eten enorm lekker was, goeie sfeer, gezellig, en dat we een heel toffe bende hebben binnen de club.

Réti Machelen: 1 jaar later

Inmiddels ben ik zelf, op een paar dagen na, een jaar lid van Réti Machelen. En ik moet zeggen: ik heb daar niet alleen gelijkgestemde zielen (op het gebied van stekezot zijn dan) gevonden, maar inmiddels denk ik dat ik gerust kan zeggen dat we ook een vriendenkring zijn. Sommigen van u hebben mij positief verrast, anderen ken ik niet zo goed, maar daar komt ongetwijfeld verandering in.

Onze tegenstanders in de interclubs dit jaar hadden veeleer (de mijne alleszins) een bakkes om te beplakken met natte chapelure, maar zelfs dan kan je nog altijd carrière maken. In onze club kan je het zo namelijk perfect tot tornooileider schoppen.

Nu soit, dit gezegd zijnde, ik speel nog mee voor de titel in het CK, heb de halve finale bereikt van de beker (wat meteen ook mijn Waterloo zal zijn), en er is week na week Duvel. Alle ingrediënten zijn dus aanwezig om te spreken van een topjaar voor mezelf. Voor iemand die van een club als Leuven Centraal (ge zult het maar voor hebben, uw club noemen naar een gevangenis) komt, waar spelers die niet tot de voormalige Desperado-clan behoorden, beschouwd worden als “persona non grata”, is Machelen zeker een verademing.

In Machelen is iedereen één en is lol maken troef, met schuppezot week na week als tornooileider. Onze slogan is dan ook: Ein Volk, ein Club, ein Gerrit…

Bon, ik denk da’k hier genoeg geluld heb. Maar ja, aangezien er niemand anders is om die fakkel aan door te geven, vrees ik dat jullie het nog een tijdje met mij zullen moeten uitzingen.

Ik wens ieder van u dan ook veel plezier in het schaken toe, veel goeie resultaten, en nog veel meer ambiance. Man man man, who am I kidding? Ik wens jullie veel drank en wijven toe, veel sex, en nog veel meer orgasmes.

Dit laatste ga’k even vertalen in schaaktermen. Ik wens jullie veel plezier toe tijdens het spelen, met veel hoogtepunten, een heel sterke penetratie door de tegenstander zijn stelling, met een dame die tot het opperste genot komt, en matstellingen die tot een algehele extase leiden.

 

Enfin, tot de volgende!